Á hann að stjórna aðildarviðræðunum?

Í mínum huga snýst pólitísk framtíð Sjálfstæðisflokksins um að taka þjóðina í gegn um aðildarviðræður við ESB af krafti og einurð.

Aðeins þannig getur Sjálfstæðisflokkurinn sýnt þjóðinni að hann sé ábyrgur stjórnmálaflokkur sem er tilbúinn að leggja flokksdeilur til hliðar og að hann sé reiðubúinn að læra af mistökum og marka skýra framtíðarsýn.

Í mínum huga snýst ESB málið um uppgjör kynslóða.  Eldri kynslóðin sem man þá tíma sem Ísland var harðbýlt land í sjálfstæðisbaráttu.  Kynslóðinni sem er alin upp af fólkinu sem háði sjálfstæðisbaráttuna og kynslóðinni sem man Þorskastríðið.

Kynslóðin sem nú vill taka við er kynslóðin sem hefur horft upp á það að Ísland sem hún ólst upp við var að mörgu leyti plat.  Við, yngri kynslóðin, sem héldum að eldri kynslóðin vissi eitthvað sem við vissum ekki og erum nú búin að komast að því að svo var ekki. 

Gamla framhaldsskólahagfræðin um verðmætasköpun, viðskiptajöfnuð, þjóðarframleiðslu og debet og kredit, var ekki svo galin eftir allt saman.  Þetta eru engin geimvísindi sem þið (eldri kynslóðin) kunnuð og ekki við (yngri kynslóðin)!  Ef viðskiptahalli er viðvarandi og þjóðarframleiðslan  ekki í takt við skuldsetninguna þá er góðærið tekið að láni, líka þótt ríkissjóður sé skuldlaus!!  Góðærið var gervigóðæri.

Þjóðir þurfa framtíðarsýn alveg eins og einstaklingar.  Vissulega eru mörg brýn verkefni sem liggja fyrir okkur og í raun alveg á mörkunum að við getum verið að eyða svona miklu púðri í í ESB pælingar.  Ég vil leyfa mér að trúa því að það sé búið að skipta liði og það séu margir í því að bjarga því sem hægt er og eru að gera það vel en á sama tíma eru aðrir að taka umræðuna um framtíðina með ESB umræðunni.

Það er alveg klárt mál að ESB leysir ekki þann brýna vanda sem að okkur steðjar í augnablikinu en trúin á íslenskt viðskiptalíf í Evrópu (því þar er mestur partur okkar viðskiptasambanda) er grunnurinn að því að við komumst út úr núverandi efnahagsástandi.

Ég er ekki tilbúin að segja að ég ætli inn í ESB "no matter what"  en það er mér algerlega óskiljanlegt að það séu svo margir sem raun ber vitni sem hreinlega meiga ekki heyra á aðildarviðræður minnst. 

Aðildarviðræður við ESB eru nauðsynlegar til þess að komast á næsta stig, jafnvel þó við höfnum aðildarsamningnum sem okkur mun bjóðast í þjóðaratkvæðagreiðslu.  Ef aðildarviðræðurnar fara ekki fram munum við þrasa úr okkur eyrun, augun og allt vit, næstu áratugina.

Það er eitthvað lýðræðislegt við það að Noregur hefur boðið sínum þegnum upp á það að skoða hvað sambandið hefur upp á að bjóða og að þjóðin hafi fengið að segja NEI TAKK!  Ekki bara einu sinni heldur 2x með 22 ára millibili. 

Sjálfstæðisflokkurinn þarf að þora, geta og vilja vinna vinnuna sína og það þýðir að fara í aðildarviðræður af krafti og einurð. Það er gefið í skyn í Fréttablaðinu í dag eða gær að Björn Bjarnason verði fenginn í að leiða aðildarviðræður við ESB.  Í mínum huga hefur hann engann trúverðugleika í þá vinnu.  Hann hefur ekki áhuga á inngöngu í ESB og sá sem leiðir viðræðurnar þarf að hafa einhvern samningsvilja.  Þetta er svipað og hjónabandsráðgjöf, ef annar aðilinn er búinn að ákveða að skilja þá þýðir slík ráðgjöf lítið...

 

 

 

 

 

 

 

„Brygðist sögulegu hlutverki sínu“

Athugasemdir

[Ingvar Þórisson, 11.1.2009 kl. 21:54]

Við vorum á skipi sem sökk. Þeir sem voru í brúnni eru á míglekum björgunarbát að reyna að lokka okkur um borð.

Það eitt að þeir eru að hittast til að ræða ESB sýnir veruleika firringu þessa fólks.

Nýtt Ísland minn ra... þetta ár verður síðasta árið af gamla Íslandi. Vonandi tekur eitthvað betra við og þá ákveðum við með aðild.

Það er verið að dreifa umræðunni á dreif - þeir komast ekki upp með það.

Lifi byltingin

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 12.1.2009 kl. 01:00]

Vel skrifaður pistill.

Góður punktur þarna með gömlu framhaldsskólahagfræðina.  Hún var þá í gildi eftir allt saman.  (En helst skyldist manni stundum á góðæristímabilinu að búið væri að nema hana úr gildi eða hún væri löngu úrelt.)

En hvort Björn eigi að stjórna aðildarviðræðum - veit ekki, er hann ekki harður á móti esb einfaldlega.  Stundum erfitt að átta sig á hvað hann er að fara.

 Ingvi Hrafn spurði hann að því á Hrafnaþingi hvort hann mundi taka slíkt að sér og þá svaraði hann eitthvað á þá leið,  að hann myndi ekki skorast undan ábyrgð ef þess yrði farið á leit eftir að samþykkt hefði verið í þjóðaratkvæðagreiðslu að sækja skyldi um.